Szczęście wisi w powietrzu – wspomnienia W.Fortuna

Autobiografia Wojciecha Fortuny

Wojciech Fortuna (ur. 6 sierpnia 1952 w Zakopanem) – polski skoczek narciarski, zawodnik Wisły-Gwardii Zakopane, mistrz olimpijski i automatycznie mistrz świata z Sapporo, trzykrotny medalista mistrzostw Polski (raz złoty i dwukrotnie brązowy). Czterokrotny uczestnik Turnieju Czterech Skoczni – najlepsze miejsce w jego klasyfikacji zajął podczas XXI edycji, kiedy to uplasował się na osiemnastym miejscu[3]. W reprezentacji Polski występował w latach 1969–1979. Karierę sportową zakończył w 1979.

Jego rekord życiowy wynosi 132 m; ustanowił go na Velikance w Planicy w 1972.

Jest synem pielęgniarki Barbary (1917–2000) pochodzącej z Warszawy (do Zakopanego przeniosła się po powstaniu; jej ojciec, kapitan Wojska Polskiego Wacław Krzemiński, zginął w Miednoje, zabity przez NKWD) i urodzonego w Przemyślu Mieczysława (1920–1977), pracującego jako zastępca dyrektora zakopiańskiego szpitala; potem jako kierownik spółdzielni Ochrony Mienia. Brat Cecylii i Adriana (zm. 2018), który także był skoczkiem, lecz przestał trenować po złamaniu nogi. Absolwent zakopiańskiej zasadniczej szkoły zawodowej, którą ukończył w 1971, kształcąc się na elektryka samochodowego.

Autor książek Prawda o Sapporo (1993) i Szczęście w powietrzu (2000), które ukazały się w Stanach Zjednoczonych. W trakcie całej swojej kariery trzykrotnie doznał wstrząśnienia mózgu, dwukrotnie złamał rękę i raz nogę; miał też poważną kontuzję kolana i kręgosłupa.

więcej: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_Fortuna

Kupując na tej aukcji wspierasz Stowarzyszenia KOSTROMA, a dochód z aukcji zostanie przeznaczony na rozwój i prowadzenie Centrum Informacji Turystycznej w Suwałkach.

CIT Suwałki posiada status Przedsiębiorstwa Społecznego.

Jest to poświadczenie, że działalność nasza jest ukierunkowana na działania społeczne.